xalko QAROJDOXÊ
KRCDG  
  malper..
  => Dilan
  WeNe-ReSimler
  haberler
  resimler2-wenê2
  FORUM
  wene foto
  nivise wa-yorum
malper..

 

 

 

Germîya Arê Şivanan
Mem Xelîkan

Di jiyana gelê kurd de, şivanan û şivanîyê cihekî mezin girtiye. Cihekî ewqas mezin girtîye ku, gelê kurd her derd û kulên xwe, her êş û nalînên xwe, her dilşadî, her şên û şahîyên xwe bi şivanan ve parva kirine.

Li stranên kurdan yên dila mêzekin, kilamên wana yên şîna mêzekin, tim û tim gilîyên xwe bi şivên kirine, hawarên xwe li şivên kirine. Di jiyana wana de şivan û şivanî mîna sazîyek e; bi her derd û kulên wana ve, bi her êş û nalînên wana ve hempar e.

Keça ku ji dilgirtîyê xwe re, hezkirina xwe dîyar bike, gotîyê:

pezê xwe areng bike
wûne li ser sîngê min mexel bike

Di wê gotinê de, sîngê xwe yî gewr î kal ji pezê şivên re dike mexel, şewata dilê xwe û hezkirina xwe wisa tîne ziman. Şivan û şivanî di jiyana kurdan de sazîyên ewqas mezin in ku; dayîkek kurdan li mirina lawikê xwe di kilama xwe de dibê:

ro ji bana narin bana
tu keriyên şukirê neman hatin dana
Donik û Zurik çima newûn qurban
Xwîna ku mayî li dev–didana

Û lawikê xwe di şexsê şivên de dide nasîn û dipesîne. Mirina wî ya bi şevat; mîna şivanê pezê xwe di fêzê da, bê xwedî mayî tîne ziman. Keçên kurdan yên, ji hezkirîyên xwe, ji yarên xwe tu xêr nedîtî yî, yên ku dilên xwe ne çûyîne sêri jî gotine:

here lo lo ker şivano
sal biçûk î dil nizano

Yê nerind şivan e, yê nezan dîsa şivan e. Yarê xwe, hezkirîyê xwe, evîndarê xwe di şexsa şivên de rexne kirine. Bengînên kurdan, mêrxasên wana qehreman û cêmerin wana şivan e, nerindên gelê kurd, tirsonekên kurdan, nemêrên wana, nekesen wana jî şivan e. Li mirinên giran û bi şewat miriyê kurdan şivan e, li sevda û dilgirtinên wana evîndar şivan e.

Roj hatine pezên şivên, berxên wî, bilûra şivên, di kilam û stranên kurdan de têne ziman û derd û êşên wana dîyarî dikin. Mîna;

pezê kekî min mazmane
pîlî paşîyê yî bi qetrane
kekî min salê sê cara dadikete Semûlê
huro çima bi orxanê xwe nikane.

Bizbenda şivên, kerê şivên, hewan û bilûra şivên, çarix û dalaxên şivên, di sevdayên kurdan de, di şînên wana de, di êş û nalînên kurdan de, di şên û şahîyên wana de bi kurtasî di jîyana kurdan de tim û tim hene. Dem hatiye, ji malê dinê dev berdane û bizbenda şivên ji xwe re kirine hêvî, jiyana xwe bi bizbenda şivên girêdane. Gotine :

kuda kuda şivan kuda
şivên pezê xwe berda pêda pêda
çavê xelkê malê dinê
çavê min bizbenda belek benê bi pi da.

Û bi dil û can eşq û sevdayên xwe dîyarî kirine. Dem hatiye kurdan hêvîyên xwe li ber arê şivanan germ kirine. Dem hatiyê hewanên şivana ji sevdayên xwe tiji kirine. Dem hatiyê tirsên xwe yên civakî bi gurên dihatin pezên wan binav kirine. Ji bo vê yekê ez çûm cem şivanekî Xelikî, çûm cem Apê Yakûb. Apê Yakûb huro heyştî salî ye.

Yakûbê Elîfê qasî pênce salî şivanî kiriye. Navberekê mîna herkesî ew jî, ji ber tuneyîyê çûye Ewrûpê, lê ji wir,ji jiyana li wir hez nekiriye. Dest ji Ewrûpê berdaye, hatiyê gundê xwe, hatiyê Xelika û bi şuva dest bi şivanîyê kirîyê. Huro bi kurikên xwe ve li dawîya Çiyayê Înê Gewr, li Bêşaxila li cem pezê xwe jiyana xwe berdevam dike.

Min ji bo we, ji bo xwendavanên Bîrnebûn ê pirsin lê kirin. Pirsên min li ser jiyana şivanan û peyvên şivanan wûn. Ziman û peyvên şivanan taybetîyên xwe hene. Min,xwast ew wenda nebin û min ew ji Apê Yakûb pirs kirin. Bawer im hun ê bi kêfxweşîyekê bixwînin.

***

Tu yî çend salî wûyî, te dest bi Şivanîyê kir ?

Ez î kurik wûm. Ez diçûme kuleka, serî kulekê sinîyek ard didane etikê min.

Tu yî çend salî wûyî ?

Panzde salî wûm.

Te tev û hev çend salan şivanî kir?

Çel-pênce salî.

Tu li navberekê çûyî Ewrûpê jî....

Erê, ez çûme Austuryê. Heyşt sala li wir mam, bi şuva vegerim.

Çima vegerî ?

Ew dera ne yê ji min re wû. Ez pir geriyam, min pir pere jî qezenc kirin. Min got; ez ê herim peznî xwe bistînim. Ez hatim min bîst û heyşt mî standin.

Apê Yakûb, axzên şivanîyê yên bi qar çiwûn?

Tiştekî şivanîyê yî bi qar tunewû. Ji pêz qoletir tiştek tunewû.

Wexta we çêre nedidî, we zikê pêz têrnedikir, li we bi qar nedihat?

Me hesabê pez têrkirinê tim dikir. Kê derê bi çêre ye, me di çav xwe re dikir. Emê ku da herinî, me dizanî. Pezî me birçî ma, li me biqar dihat. Lê, me ew hesaba tim dikir. Te got herdê şivanîyê yî biqar; berf-baran barî, li şili û şepelîyê em pêrişan diwûnî. Rokê, me êdin haziri dikir em herin ser mala. Kerîyên pir çune gund, ez û Hemê Hecî Oxçî em diçûnî bêla. Berfê lêkir, rê li me girt, me pez li paş Çiyayî Înê Gewr kire Înê Mihî Ûsif, berf pir barî, derîyê Înê jî li me girt. Nan û ava me hewû, me ar jî dada. Lê em sê roja damîş bûnî.

Va çend sala berê wû?

Welle si-çel salî berê wû.

Paşê?

Paşê, sê roja şuva, hevalê min Hemê mêzkir kesek bi ser me de nehat, kulavê xwe li serê xwe pêçand, qulek di derî yê înê de ji hev kir. Derîyê înê berfê girtî bû. Me pez di înê de cihişt, em her-du şivan ji înê bi derketinî.

Pezê kê wû?

Em diçûnî bêla. Pezê Ûsikê Qume, yê Osmanî Hecî û çend cîranên din wû.

Sê roja di înê de we çikir??

Me pezek serjê kir, nan û aw jî hewû. Em ji înê derketinî şuva, em hatinî neqevê Êlnix, me kire qîrini. Şêxê Husnê Kero, Kerîm û çend gundîyên din bêr,yawe heynan çûn derê înê ji hev kirinrê kirin berfê û pez anîn gund.

Taybetîyên ş ivanîyê çi ne? Şivanekî baş yê çing we? Qural û qaîdên şivanîyê çi ne ?

Şivanî rind ê qarok we. Ê pezî xwe rind biçêrîne, têr bike, pezî xwe yê bi goşt we. Yêk hate nava pêz dixwaze bêje “maşella, çi pez çêrandiye ” ku pezî xwe çê newû yê bêje “ha, durzî te pez neçirandiye, pez gî qir bûye ” salên bê baran û çêre nediwûyî; me xwe bi zorê digihande zeviya û xermana. Şivanekî rind, rindiya vî ne pez çêrandin tenê ye. Dixwaze pezê xwe biparêze, nede gur û diza... Ha.., gura !, kuçikên me hewûn. Fersend nedidane gura. Kuçikên raserê kin, yên birevin herin. Min carekê, du gur kuştin. Ez, bi Elê Hecî Oxçî ve wûnî. Rokê di ber wê, gura mîyeke min xweriwûn. Mest hevalê min e, Hesî Besê ji hevalê Elê wû. Em du keri wûnî. Li çatiya Gomê Mestê, Elê mêz kir ji axza Kostongilê de du gur ê têne, Elê go; yên te yê têne. Min,kuçik kirine kortê . Gur giran giran berve me dihatin . Rind nêzik bûn ; min kuçik berdan , yek li neqeva Kevire Gevr vebçirîn , yê din meydan stand û revî . Lê kuçika ew jî li Hewşoyî Şebên girtin û ew jî kuştin . Min herdu gur avêtin ser kerê ; anin ber camîya gund . Gund li me civîya . Bektaşê Qumê heyfa mêra got ; “ yê ku bixwe pêdixwine ,gura çing dikujine .” Dûwa peren dane me , min û Elê me li hev par kir .

Gêçim ( dewar )ê bi qar bû . Perê ku didane me hendik wûn, xwarin û vexwarina me, kincên me li ser axa wûn. Perê ku didane me jî, me pê kurik xwedî dikirin. Pere jî yê wingê bi qîmet wûn. Ez çûme eskerê, pênc qayme ji min re berhev bûn, ez ji wir da, bi pir pera hatim.

Te pere ji ku anîn ?

Min qaçax derbase Surîyê dikirin . Wana jî pere didan min. Ez bi pir peran vegerim. Ez hatim gund, bi wan perena min sê-çar parsel standin. Min ew dirişandin nerustin. Me bi tîranê kar dikir. Ew perana jî weng wenda bûn çûn.

Apê Yakûb ji min re qala pêz bike. We digot “li gerem diçêre, alêş ke, fêz ke, koz ke ” manayên wana çi ne?

Li gerem çêrîn;duzgûn li rêzekê çêrîn e. Pezî nêr; bi nîvro me dida fêza, ku te pez ji fêzê rakir ku here çêrê; tê bêjî alêş ke. Ji fêzê rakirin û berdana çêrê ye.

Wekî din peyvên mîna vana hene, ji min re bêje.

Ku berve neqevekî te pez bir, tê bêjî hemilî ke. Kozkirin;ji dankirinê şûva berx ji pêz vedane. Bême çi, nizam.

Axakî rind , Ableke rind yên çing bin?

Axakî rind yê şivanî xwe çav ke heqê vî nexwe , pera pira bide . Kêmayî yê mala şivanî xwe bike . Able jî a nanê wî , rûnê şivên pirê dêke , qîmetê vî bizane , şivan ê jê xwaş be . Abla nanê şivanan rind nedanê , şivan ê li çolê hê pir pezî serjêkin . “Na,lo ”, me digot “mirar bûyê ”, me post (eyar) dianî mal.

Cirî çi ye?

Tu çuyî pezê axakî, nanî te mala axa yê bide. Tu çuyî bêla, her rokê malek a nên bide şivên,ew cirî ye.

Bêl çi ne ?

Bêl; pezê heft-deh cîrana ye. Ne pezê maleke tenê.

Lê bêrî,,bêrîvan...

Bêrî, pez dotin e, ya ku didoşe berîvan e, yek ê serî pêz bigire, yek jî, yê bibêrîye de. Pez pir bû, du meri yên bidoşin. Bêrî xilas bû, tê berxa berdî pêz, ew, dankirin e, jê bi şuva jî tê koz kî, berxa ji pêz vedî.

Vî meriyên pêz rind didoşin re digotin çi?

Helebî. Li gundî me, Hecîyê Mestî Nazê û Bexda jina Ûsivî Mala Hecbekir ve herdu yên helebî wûn. Wana pez didotin gûstilk diavitin helbê şîr, diketin qare hev ka kîjan pît didoşe û gûstîlkê bi ser helbê, bi ser şîr dixe.

Serê pêz girtinê û pez dayînê bêrîyê jî taybetine xwe hewûn?

Serigirtinê ne, lê dayîna bêrîyê bi qar wû. Pez qole nê bêrîyê. Osî Qewê rind yek bi yek dida bêrîyê.

Apê Yakûb, te qe pez bire Samûlê?

Erê. Hetanî Polatliyê çêre bi çêre me dibir. Li Polatliyê, me li tirenê bar dikir û dibire Samûlê.

We pez li wir dida kê?

Me dida qomîsyonê.

Li rêya Semûlê qe tiştek hate serê te?

Na.

Ji min re qala pez dankirine bike.

Mîyek za; siftê, em ê şîrê dakê bi devê berxê de bidoşinî. Va qoçkirin e, jê bi şuva berx a bi xwe rabe ser xwe bimije, têr xwar em ê berxê ji ber dakê bigirin têkinî kozê. Li dankirinê berx ê li nav pêz belav bin. Her yeka daka xwe bi xwe bivîne. Ez î nasber wûm. Min ji Bektêş re sêsed pez dan dikir. Min yek bi yek dizani kîjan berx a kîjan mîyê ye.

Şevîn çi yê?

Şevînê ! Pez ê bi êvarê were hewşoya, mexel be. Tu yê nanî xwe bixwî, bîstekê rakevî, destek xewî xwe heynî. Ji nîvî şevê şuva; tu yê rawî, pêz ji hewşo bikişînî û berdî çêrê. Biçêrînî, hetanî têr xwar. Dûva tê wûnî hewşo, ew şevîn e.

Berxê makmij?

Berxin ê hene ji dan hatine birînê jî, kîjan mî rast hatê a wê yê bimije. Vi wê re dibên berxê makmij. Li herdê me, vi merîyê binar re dibên mîna berxa makmij e.

Lê, beremak?

Ji bo ku berx rind goşt bigirin û çê bibin pez nêdotin û berx ê teve pêz him biçêrin û him şîrê pêz bimijin, ewa beremakkirin e.

Kulek çi ne?

Berx û kavirên jar in.

Ketina kûyê, giskê oxintî, serê pêz, manayên wana çi ne?

Li germê pez ê serê xwe di ber hev ke, bi rê nare. Ew ketina kûyê. Vi gîskên jar re, dibên gîskê oxintîyê. Li dol û daweta ku oxintî dişandin; ji oxintîyên bêdil re gîskekî jar, pezeke jar dişandin. Ji bo wê merîyekî xiş û xalî ne yî li ser xwe re, dibên mîna gîskî oxintî ye. Serê pêz jî, pêz dest bi zayînê kir em ê bêjin serê pêz ketê.

Apê Yakûb dajo (dûajo)karê xwe çi wû ?

Dajo berdestikê serşivên e. Dajo xwê dihêrî, pez xwê dida,av tîna,şîv dikeland. Serşivan çû gund li cem şivanê din alîkarîya vî dikir.

Xwêdan ê çing wû ?

Li çolê, li ber mala, li ber goma kevirê xwêdanîyê hewûn. Me pez li wir xwê dida. Dixwaze xwê kêm li berkî, te pir xwê kir û pêz ava xwe jî rind heynana yê ber bavê.

Bizbendgirêdayînê ji min re kat ke ..

Mîya bizbendê yê belî ye . Ne gereg e bi goşt we. Me zengilek bi sûve dikir. Mîya bizbendê te, ben avitê dixwaze nelive. Peznê hene xêrê bi şivên nakin, yê tim rawin û xwe rakişînin. Ew, nawe mîya bizbendê. Nîle tu rakevî, peza bizbendê, gur hat, diz hat û pez ji fêzê rawû, ya xwe bikişîne û şivên ji xewê rake, şivên bi xwe bihêsîne(şîyarke). Mîyeke mine bizbendê hewû, pez rawû, çû, bi lingê xwe serê min dixurand û ez ji xewê radikirim. Mîyeke wiqas biaqil wû .

Ciyên pêz ; gom , hewşo , hwd . ji min re navên wana bêje .

Hewşo ji qamiş çêdikirin , me zivistanê pez dikirê . Fêz, çarnaxeke pan e, dûz e, pêştê fêza ya were bê. Fêze li dervayî gund in. Pezê li wir mexalê û fêsê. Şivan jî, yê kûçikê xwe yalke, kerê xwe biewirîne û têr bike, nanê xwe bixwe. Dor olî fêza yî ji heve li dor alî fêza tu harim û tiştekî din tune ye. Gom ê hene, gom ê li gund in. Mala ke pezî xwe heyî, heryekê gomeke xwe jî heye. Gomê, mîna mala sergirti ne. Li çîya în ê hene, li dupîyê me pez dikirê.Mexal jî yê nêzikî gund in. Bi nivro me pez dibir ser mala, pezî sewr, pezî nêr me li mexela mexel dikir. Pez î were dotinê û pez î dang we yê here ser mala. Li gundê me, Mexelê Kaşo, Mexelê Malê Hec Reşîd, Fêza Morik, Îna Mihî Ûsif, Hewşoyê Bêşaxila hwd. hene.

Te qe li gundên yad jî pez çêrand ?

A.ha...li gundên Polatlîyê, li gundên Haymanê. Axlera li wana gundana herd me ra disitandin. Hewşo dadinan, hetanî bihar dihat me pez li wir bi xwedî dikir û diçêrand. Bihar hat, me radikir , hewşo dixelandin û em dihatin dor alîyê gund .

Te li kîjan gundan pez çêrand ?

Li Palancî min çêrand . Ez û Hecîyê Oxçî me li Palancîyê çêrand.

Lê Boxazqeya ?

Na, ez qe neçûme wira. Pezê mala Hec Reşîd pir diçû wira. Li Boxazqeyayê Mala Simo; merîyê wana wûn, şivanên wana diçûn wire. rnebûn,havîna 2004a

Di kilamên me de Hewşoyê Mixkê derbas dibe; ew li kêderê ye?

Ew li Palancîyê, nêzikê Polatliyê ye.

Li wê wextê dizi pir diwû ?

Ha, me dizi pir dikir. Em, di bin şevê re dadiketin keriya, me sê-çar-pênc pez vetiqetandin, dianîn nava pezê xwe. Hen me dixwarin, hen jî me difirotin. Tuneyî wû, me dikire xerclix. Me bi diziyê debara mala xwe dikir. Pezê Mala Îdê, gî şivana xwar.

Pezê hûn li ber jî dihate dizînê?

Dihate dizînê lê.

Axa ew ji heqê we da nedibirî ?

Na, na me ew pê ne dihêsandin.

Lê, çima dibêne şivan dikişandin hoda, lê dixistin.

Erê, dikişandin hoda lê, wana înkar dikirin. Hesenê Mala Hecbekir pir li Memedê Zêwê Osê xist. Memed li Qirpoxli panzde pezên wana firorotine. Şivanekî Qirpoxli xeber dayîbû wana, ji pezê Memed panzde pez bir kirin birin. Ez diçûme cem Hecî Malê Hec Reşid min digot; li ser kavirekî pera bide min, perê bidana, paşê min rê lêdikir. Min postekê ( eyar )bi mala Axe da. Min digot ; mir, gur xwar . Me rê lê dikir .

Kerê şivên ?

Kerê şivên ; hevalê şivên e. Semerî li pişt wû , têr ê li pişt e, kulav î li ser e, nan î di têrê de ye . Ker û têra şivên ;mitfaqa şivên wû . Kerî rind ê vi pez re bigere, nareve.

Di hewanên şivan de çi hewû?

Çi hewê? Nan, pizav, qampîr, hêk, mast, goşt, rûn, hertiştek hewû.

Li herdê me, beranberdan ê şên wû?

Beranberdan li herde me ne, li Hec Bekirê yê pire şên wû.

Weng e....

Wexta wana beran berdidan ; beran dixemilandin . Dol û zirne ya were yê berana areng kin. Nênik û mori bi sû berana de dikirin.

Hec Bekir ê kurmanc e weng ne ?

Erê , yê girêdayîyê Balayê Hêcibîn e. Me pez her ro sibê dihêcmard . Şivanekê rêzke , yek jî yê bihecmire . Zo yek , dudi , şeş fer , heft fer .

Zo çi ye ? Fer çi ye ?

Zo bi zo; dudi bi dudi. Fer yek e, zo dudi ne.

Apê Yakûb , li kilame kurda mêske , derd û kulên xwe tim bi şivan re parva kirine , çima ?

Ez wê , nizanim.Tu here wê ji Tetê pirs ke .

Çima Tetê ?

Welle nizanim . Ew a ji te re kilama şivên bêje .

Bilûr ....

Bilûrê ez nizanim . Çîno , rind lê dixist . Çopir , Hecî Memî Turinç ; ew ên bilûrvan bûn .

Ji min re ji berxê de bigire, yek bi yek navî pêz bihecmire.

Mê; berx, kavirê xam (yekberî) bijajtîr (berdîr) mî Nêr; berx, kavir, mazman (kavirê nêr û xesandî ye ) û beran

bizin ?

Mê ; kar , gîsk , bizin Nêr ; karê nêr gîskê nêr nêri ( seyîs )

Apê Yakûb navê zengila jî bêje ...

Çan , yêdeg , gumbirdaq , zîl , tiq , zengil , çaqirdaq .

Qolît çi ye ?

Ciyê berxa ye . Berx kozkirin ; dikirine qolîta . Herd dikolan , ser bi qamiş û kayê digirtin û xwelî dikirin , berxê virnî dikirinê .. bîrnebûn ,havîna 2004an

koz ?

Koz ; ji dankirinê bi şuva , berx ji pêz vedayîn ( veqetandin )e, ew;kozkirin e.

Tiştekî serê te re derbas bûyî , te ji bîrnekirî tê ji min re kat kî ?

Qe jî tiştekî weng serê min ra derbas newû . Mest , bi ber dûpîyê keti wû , rêya xwe wenda kiriye , çûye Girê Qocê , kirîk bicemide . Li Girê Qocê kiriwûn nava kong . Hê li herdê me vi wî hefteyî re dibên; “Dupîya Mestê ”.

Qe tiştek serê tere derbas newû ? Te dizi jî nekir ?

Ha, min dizi pir kir . Tosinekî Kostangîlê hewû , çavên min tim di dû vî wûn . Em sê keri wûn ; ez , Hecî Mûsê , Mehmedê Allê , Mehmedê Şixî Kaşê , Hus Keçel , Qarto hevalê hev û dû nî , em ê li çiyayê gund wûnî . Rokê , ez û Hecî Mûsê me kêndirek heyna em çûnî .

Me tosin li ser Kanîyê Hesî Mille girt , me anî navê çave çiyayî Înê Gewr serjêkir . Me goşt ji hestîya kir û hesti dibin zinara de veşartin . Me goşt , bire Fêzê Morik , me heftekî dixwar . Di biroşa de, di ecema de me dikeland , ge jî me dibraşt .

Hûn ê birçî wûn we dizi dikir ?

Na lo, me zati dizi dikir. Ew goştê tosin; bi ro me li siya zinara rêdixist. Rokê goşt; diber Hus Keçelê de ma, kirîk fetise. Me, bi kutê li gepirê xist û ji qirikê bi derxist.

Arê şivana, carekê qala arê şivana bike...

Arê xwe; me ji kerma,ji sêp,ji dar û ber dadida. Me, ar di berve dikir û vêdixist. Me çay û şîv li ser dikeland. Rojên sar û serma, me xwe li ber germ dikir.

Pir spas dikim, bi vê kalbûna xwe te ez neşikandim û te sohbetekê xwaş kir.

Tiştekî din î tu bêjî heye?

Na Xwedê îşê te rast wûne, de here,lê rokê were Bêşaxila ji tere berxekê serjêkim, em dîsa deng kinî.
         

 

 

 

 

 

 

 

 

            son soz!  ozur diliyoruz.

   - BILMEDIGIMIZ TURKCE YAZIM DILIYLE SIZLERI HER OLAN  BITEN'DEN HABERDAR ETIK OZUR DILERIZ .

-EMEK HARCADIK OZUR DILERIZ.

-EW EW GEZIP RESIM CEKTIK DELIRMIS DEDILER BIZIM ICIN '.BIZDE SIZIN ICIN YAPTIK OZUR DILERIZ.

-HABER ATAMADIK COGU ZAMAN HABER KAYNAKLI BIRSEY LER OLMADIGI ICIN OZUR DILERIZ .

-YORUM YAZDINIZ GIZLI ISIMLERLE KUFUR ICERDIGI ICIN YAYINLAMADIK OZUR DILERIZ 

-ACIKCA ISIM BELIRTIP BIRLIKTE YAPMIS OLDUGUNUZ OYUNLARI ANLATINIZ. BIZ YAYINLAMADIK OZUR DILERIZ .

-.2006 YILINDA ACMIS OLDUGUMUZ SITEMIZ 6.YILINA AZ BI ZAMAN KALA YETER DEDIRTI .

BIZ YILARCA USTLENDIK BU BIZIM KENDIMIZE GORE HIZMET DEDIGIMIZ ISI BUNDAN SONRA BASKALARI USTLENSIN BIZ ZIYARETCI OLALIM .

BELEDIYE ILE SORUNU OLAN BELEDIYEYE GIDER.BENLE SORUNU OLAN EWIME GELIR.PC UZERINDEN KARAMURAT CILIK BIZIM SAYFA UZERINDEN ARTIK PIRIM ETMIYECEKTIR .  BIZDEN BUKADAR SAYFADA BIR KAC YORUM DISNDA HIC BIR DEGISIKLIK YAPILMIYACAKTIR.SAYFAYLA ILGILEN MEK ISTIYENLER BIZE HERTURLU ULASMA IMKANINA SAHIP TIR            SORÊS XALKO     Ibrahim DEWRIIM YILDIRIM. Muhammed CUMUR YILDIRIM .'

 KRCDG EKIBI 

 

 

                                                                  

En  kasaba

İlçenin yıllık kişi başına düşen milli gelirin 22 bin dolardan fazla olduğu tahmin ediliyor.

Konya'nın Cihanbeyli ilçesine bağlı Yeniceoba kasabasında yıllık kişi başına düşen milli gelirin 22 bin dolardan fazla olduğu tahmin ediliyor. 

Mobese ile korunan kasabada yarım milyon lira harcanarak yapılan villalar, bankalar , alışveriş merkezi ve sarraflar  dikkat  çekiyor. 

Türkiye'nin kişi başına düşen milli geliri 13 bin dolarken Konya'nın Cihanbeyli ilçesine bağlı Yeniceobası kasabası halkının kişi başına düşen milli gelirinin 22 bin dolardan fazla olduğu belirtiliyor. 

Kasabanın 30 yıl öncesine kadar sadece tarıma dayalı  ekonomiyle  yaşantısını sürdürdüğünü belirten Yeniceoba Belediye Başkanı İlyas Kara, "Konya'nın belki de Türkiye'nin en geniş ve  verimli  arazilerine biz sahibiz. 30 yıldır tarımın yanı sıra yurt dışında  çalışan  işçilerimizin gönderdiği dövizlerle ticaret çok hareketlendi, canlandı. Kasabamızın  ekonomisine  büyük katkı sağladı. Nüfusumuzun ciddi bir kısmı  özellikle Danimarka'da yaşıyor. Bunun yanı sıra  İsveç , Norveç, Hollanda, Almanya ve  İsviçre 'de de çok sayıda kasabalı vatandaşımız çalışıyor. Hatta Danimarka'da bizim bir kardeş şehrimiz var, düzenli olarak karşılıklı ziyaretlerimiz oluyor" dedi. 

EĞİTİM  ORANI DA YÜKSEK 

Kasabanın resmi nüfus sayımına göre nüfusunun 7 bin 665 olduğunu ifade eden Başkan Kara, "Yaz aylarında bu nüfusun ciddi oranda arttığını, 15 ile 20 bin arasında olduğunu tahmin ediyoruz. Çünkü nüfusumuzun ciddi bir kısmı yurt dışında olmakla beraber  eğitim  öğretim amaçlı başta Konya ve  Ankara 'da yaşayan ailelerimiz var.  Ekonomik  seviyenin yüksek olmasından dolayı varlıklı ailelerimiz çocuklarını büyük şehirlerde okutuyor. Kasabamızda  eğitim  oranı çok yüksek. Tespitimize göre şuana kadar 2 bin  üniversite  mezunumuz var. Her sene ciddi oranda  üniversiteyi  kazanan öğrencilerimiz mevcut. Bu yıl sadece tıp fakültesine 5 öğrenci yerleştirdik.  Ekonomisi  yüksek olduğu için nüfusun büyük bir bölümü Konya,  Ankara  ve yurt dışında yaşıyor" şeklinde konuştu. 

Geçmiş yıllarda yapılan bir araştırmaya göre kasabada kişi başına düşen milli gelirin 22 bin dolar olduğunu tahmin ettiklerini vurgulayan Kara, "Tarım, hayvancılıktan çok ticaret sürekli hale getirildi. Çok ciddi oranda inşaat sektörünün oluştuğu kasabaya  yatırımların  yapılması gelir seviyesini arttırıyor. Bunun yanı sıra alışveriş merkezleri, sarraflar ve sağlık merkezleri sürekli çalışıyor" diye konuştu. 

YARIM MİLYONLUK VİLLALAR VAR 

Mobese ile korunun kasabada  banka , sarraf, sağlık merkezi, alışveriş merkezleri, restoran ile çok sayıda ticarethane bulunuyor. Yolların parke taşlarla kaplandığı kasaba meydanında da havuz ve kamelyalar yer alıyor. Kasabada ilgi çeken bir başka şey ise villalar. 150 bin lira ile 500 bin lira harcanarak yapılan çok sayıda villa yer alıyor. İki çocuğunun Danimarka ve Avusturya'da olduğunu belirten kasaba sakinlerinden 5 çocuk babası Osman Kalkan, "Şuan da yeni yaptırdığımız villaya 450 bin TL harcadık.

Her şeyini zevkimize göre ayarladığımız için bu kadar masraf yaptık" dedi. Benzer onlarca villanın bulunduğu kasaba bir şehri andırıyor. 
.......................................................................................y

Kasabamiz sakinlerinden
Rukiye Yağcı
(nuro Qalè)vafat etmiştir.Allah rahmet eylesin.(20-09-2011)


Kasabamiz sakinlerinden Zeliha YIldırım(zaxko sexi Qali).vefat etmistir.Allah rahmet eylesin.(19-09-2011)



Konya'nın son isyancısı Heci Buxurci



Ankara - Türk devletinin katliam ve zulümlerine karşı irili ufaklı çok sayıda isyan başlatan Kürtlerin bir efsanevi isyancısı da Omera (Tavşançalı) köyünden Heci Buxurci’dir. Orta Anadolu Kürtlerinin isyan geleneğinin son halkası olan Heci Buxurci’nin 17 yıllık direnişi askere gitmek istemeyişiyle başlar.

Heci Buxurci, yol kesip askere götürülmek istenen gençleri kurtarması, zengin ağalardan, beylerden alıp yoksul Kürt köylerine dağıtması, asker öldürmekten kaçınması, yiğitliği ve adaletiyle yörede nam salmıştır. Bu özellikleriyle Kürtlerin Köroğlusu olarak anılan Heci Buxurci’nin, 1922’de Ankara-Konya arasında Mustafa Kemal’e pusu kurduğu için Çerkez Ethem’le ilişkisi olduğu da söylenir.

Kürtlerin Orta Anadolu coğrafyasıyla tanışmaları 13. yüzyıla kadar uzanır. Ancak topluluklar halinde orta Anadolu coğrafyasını mesken tutması ise 17. yüzyıla rastlar. Uzun süre Haymana ve Tuz Gölü dolaylarındaki yaylalarda göçebe yaşayan Reşwan, Canbeg, Şêxbizini gibi büyük aşiret konfederasyonları ile Mikaili, Sewedi, Teriki gibi kabileler ikinci Mahmut zamanında yerleşik hayata zorlandı.

Osmanlı, bu yöredeki Kürtleri kontrol altına aldıktan sonra yöredeki Kürtlerin de vergilerini toplayacak ve onları kontrol altında tutacak bey, ağa arayışına girdi. Devletin yetkileriyle de donatılmış olan bu beyler, kimin o yıl askere gideceğinden tutalım, köyden ne kadar vergi toplanılacağına kadar, her konuda son sözü söyleyecek kişilerdi.

Zaman geçtikçe despotlaşan bu beyler, iltizam yasası Sultan Abdülmecit tarafından sonradan kaldırıldığı halde varlıklarını korudular. Eli Beg (Omeranlı), Eli Ağa (Celepli), Mola Gabelek (Şerefli), Kose Beg (Beşkardeş), Qerto Ağa (İncove), Bektaş Beg (Gundê Buldux) gibi beyler ve ağalar bölgedeki devletin temsilcileriydi.

“ASKERE GİDİP KARDEŞLERİME KARŞI SAVAŞMAM”

Konya ve Ankara kırsalındaki Kürtler, devletin ve ağaların baskılarından dolayı aslında sürekli isyan halindeydiler. Çapanoğulları’yla Kırşehir dolaylarındaki arazilerin hâkimiyeti için savaştılar. Konya’yı basıp Alâeddin Sarayı’nı talan ettiler. İşte bu isyan geleneğinin son halkası ise Heci Buxurci isyanıdır.

Araştırmacı yazar Şoreş Reşi’nin de dediği gibi siyasi bir hareket olmasa da, özü itibariyle kaynağını Kürtlerin direniş kültüründen almıştır. Ağalık sistemine karşı bir başkaldırıdır. Heci Buxurci, ayrıca bir Kürt yurtseveridir.

Kardeşi Rahê Buxurci’nin aktardıklarına göre 1925-1926 senesinde Heci’nin babası Mıstê, Heci’ye; “Gel devlete teslim ol. Devletin, şark isyanından dolayı askere ihtiyacı var. Askere git. Devlet seni affeder” der. Buna karşılık Heci ise, “Ben Kürdüm, şarka gidip Şeyh Sait ve Kürt kardeşlerime karşı savaşmam” cevabını veriri.

VE İSYAN BAŞLAR

Heci Buxurci, 1890’lı yılların sonlarında Omera (Tavşançalı) köyünde doğar. Babası Mıstê Buxurcidir. Reşwan aşiretinin Omeran kabilesine mensuptur. Yaşıtlarına göre cesaretli, adil ve zeki olan Heci, köyünde ve yörede erkenden fark edilir. Boyun eğmeyen bu genç, Omeran Köyü’nün ağası Eli Beg ile çatışmaya başlar. 1916 yılında köye gelen Osmanlı zabitleri, Eli Beg’den askere gidecek gençler vermesini ister. Eli Beg de, Hecinin askere gitmesini ister. Bu isteğe karşı çıkan Heci, saklanmaya başlar. Askerlerin devamlı köye gelip, ailesine zorluk çıkarmalarından bıkan Heci bir gün atına binerek, yöredeki Karacadağ köyünün yolunu tutar. Resmi tarihte pek yer almayan, unutulmaya yüz tutan Heci Buxurci efsanesi böylece başlamış olur. Bu konuda tek ve ilk araştırma ise 2003 yılında Şoreş Reşî tarafından yapılmış.

SON İSYANCININ KÖYÜNDE

ANF olarak, Heci Buxurci’yi araştırmak ve akrabalarını bulmak için köyü Omera’ya (Tavşancalı) gittik. Torunu İsmet İnal ile 70 yaşındaki akrabası Hacı Bilal Dinç ve ayrıca Buxurci’nin silah arkadaşı olan Haymana yöresinden Mıstê Tozo’nun torunu Mustafa ile görüştük. Köyde Heci’yi görmüş olan amcasının kızı Ravê (Reyhan Buhurcu) ise bu gün 96 yaşında. Fakat ağır hasta olduğu için bizimle konuşamadı. Bütün ısrarımıza rağmen ailesi fotoğraf almamıza da izin vermedi. 13 kardeşin en büyüğü olan Heci’nin ailesi bugün üç ayrı soyadı ile biliniyor. Bu soyadları; Buhurcu, Ergül ve İnal’dır. Ailenin büyük bir kısmı yurtdışında yaşıyor. Heci’nin en küçük kız kardeşi Rahê (Rahime Buhurcu) ise 1994 yılında vefat etmiş.

17 YILLIK DİRENİŞ

Akrabası Hacı Bilal Dinç, Heci Buxurci’yi anlatırken, “Kısa zamanda askerden kaçan, askere gitmek istemeyen, haksızlığa uğrayan ne kadar Kürt varsa Heci’nin etrafına toplanır” diyerek başlıyor söze. Heci’nin etrafında toplananlardan bir kaçının, Şerefli köyünden Cemalê Mala Gabelek, Gundê Buldux’dan Hemitê Fatê, Terikili Xeloyê Deli Pepe, Haymana yöresinden Mıstê Tozo olduğunu söyleyen Hacı Bilal Dinç, şöyle devam ediyor; “Heci, Eli Beg’i sevmediği halde ona zarar vermedi. Eli Beg de ona zarar vermedi. Heci hiçbir Kürt köyüne zarar vermedi. Eskilerin dediğine göre, zengin Türkmenlerden alıp fakir Kürt köylerine dağıttırmış. 17 yıl kaçak yaşadı.”

“ASKERLERİ ÖLDÜRMEYE KIYMAZ”

Heci, devlete başkaldırdığında Eli Beg’i düşman beller. Fakat anlatılanlara göre belli bir süre sonra barışırlar. Heci böylece Omeran köyüne gelip gider. Torunu İsmet İnal ise dedesinin bir gün köye Eli Beg’i öldürmeye geldiğini söylüyor, şunları anlatıyor:

“Dedem hiç kimseye kıyamadığı halde çok haksızlığa uğrar. Örneğin peşine düşen askerleri bile öldürmeye yeltenmezmiş. Dedem bir gün köye gelir. Hedefinde Eli Beg vardır. Heci’nin köye geldiğini duyan Eli Beg, ‘Bir gün ölürsem, ölümüm Heci Buxurci gibi bir yiğidin elinden olsun’ diyor. Bu sözü işiten Heci vazgeçiyor. Hecinin köye geldiğini duyan Kulu’dan Türk askerleri de köye gelir. Heci adamlarıyla birlikte köyden tam ayrılırken askerler şimdiki belediye binasının olduğu alanda peşine takılır. Heci askere uyarı ateşi açar. Askere bağırır, ‘Ulan bana bakın siz suçsuzsunuz. Hele o yüzbaşı öne çıksın, eğer beynini dağıtmasam namerdim’ der. Bunun üzerine yüzbaşı peşine düşmeye korkar.”

ŞİMDİKİ YÖNTEM ATATÜRK’TEN KALMA!

6 yıl Karacadağ köyünde saklanan Heci Buxurci ve adamları, çemberin daraldığını görünce Haymana taraflarına geçerler. Burada Mustafa Tozo’nun adamları ile birleşirler. Bu süre zarfında Cemalê Mala Gabelek ve Hemitê Fatê Quno, Heci Buxurci’den ayrılırlar. Mustafa Tozo ile birleşen Heci Buxurci hareket alanını da genişletmiş olur. Tozo, 1924 yılında bir takibat sonucu askerler tarafından pusuya düşürülerek, Tepeköylü Mülazım ve adı bilinmeyen iki kişi ile birlikte öldürülür. Tozo’nun torunu Mustafa bu olayı şöyle anlatıyor:

“Tozo Mustafa adamlarıyla birlikte Polatlı’nın biri Türk köyü olan Karsak Köyünden bir Muhacir kadının malını talan ederler. Kadın soluğu Atatürk’ün yanında alır. Atatürk, Tozo’yu yakalayacağına ant içer. Ankara’dan Çerkezlerden oluşan bir müfreze peşlerine düşer. Palancı Köyü’nde kıstırılan Tozo ve adamları ‘sizi affedeceğiz’ vaadiyle dışarı çıkarılarak, silahsız bir şekilde kurşuna dizilir. Cesetleri öküz arabalarına konularak, köy köy dolaştırılır. Cenazeler daha sonra Haymana meydanındaki ağaçlara astırılarak teşhir edilir.”

KÜRTLERİN KÖROĞLUSU

Heci gün geçtikçe yöredeki Kürtlerin sevgisini kazanır. Yıllarca dağ olmayan bir coğrafyada kalmasına rağmen ele verilmez. Onun için, ‘cumhuriyetin ilk yıllarında asimilasyonun hedefindeki Orta Anadolu Kürtlerinin son umudu’ denir. Omeran Köyü’nden Kemal Buxurcu, Heci’nin özellikle yol kesip askere götürülmek istenilen gençleri kurtardığını söylüyor. Yörede kime sorulsa, Heci’nin zenginden alıp, fakire dağıtan, adeta bir Köroğlu olduğu cevabı alınır.

HECİ’NİN RESMİ KAYDI

17 yıllık bu direniş maalesef devlet arşivlerinde çok az yer alıyor. Bunun sebebi ise Heci’nin bir dönem Çerkez Ethem ile olan ilişkisidir. Ankara, Konya ovasının ortasında patlak veren bu Kürt orijinli direnişi insanlara anlatabilmekte sıkıntı yaşamış olmalı ki, Heci Buxurci resmi tarihin gayri resmi bir aktörü olarak duruyor. Yine de 1930’lu yılların İdare Mecmuası’nda Heci’ye dair birkaç kayıt vardır. Buna göre Heci 1926’dan 1933 yılına kadar, 2 adam öldürmüş, 1 şehir baskını yapmış, 27 defa yol kesmiş, 92 defa dağa adam kaldırmış, 210 köy baskınında bulunmuş.

Dikkat çekici olan husus, 7 yıl boyunca Heci Buxurci’nin 2 adam öldürmüş olmasıdır. Şoreş Reşi’ye göre ise bu öldürülen iki adam da Heci’nin adamlarıdır ve bunları Heci’nin kendisi vurmuştur. Bir gün Ankara’dan Konya’ya giden bir subay ve ailesi Heci Buxurci ve adamları tarafından alıkonulur. Adamlarından biri subayın eşine el uzatır. Heci, bu konuda çok hassastır. Adamını alnından vurur. Diğer bir olayda ise Heci’nin adamlarından biri, tütün kahve gibi ihtiyaçlarını tedarik etmek için bir köye iner. Burada gördüğü bir genç kadına göz diker. Bir gece Heci’den habersiz tekrar köye inip geline tecavüz eder. Bu olayı duyan Heci, adamını kendi elleriyle öldürüp gelinin evinin kapısına atar.

HECİ’NİN NİŞANLISI

Heci devlete başkaldırdığında nişanlıdır. Torunlarından Heci Bilal, “Nişanlısının ismi Hore’ydi. Şerefli Köyü’nden Gabelek ailesinin kızıydı. Heci kaçak hayatı yaşamaya başladıktan sonra, kızı ona vermediler. Hore’yi daha sonra İncove (Yeniceova) Köyü’nden Çelik ailesinden birine verdiler. Kadın o adamdan çocuk doğurmadı. Çok güzel bir kadındı. Bütün köy Hore’yi severdi. Birkaç yıl önce vefat etti” diyor.

Fehim Çelik, Hore’nin kocasının kardeşinin oğluydu. 1960’lı yıllarda İsviçre’ye göç etti. 1973 yılında Deniz adında bir kızı oldu. Deniz 6 yaşındayken Fehim Çelik ailesini terk etti. Daha sonra Deniz, Türkiye’de Bendeniz ismiyle bir pop yıldızı olarak ünlendi. 2007 yılında yapmış olduğu bir röportajda, “Dilimi öğrenmedim, onun için hiç Kürtçe şarkı söyleyemedim” diyordu.

Kemal Buhurcu’ya göre Heci Buxurci Hore’nin ailesine başlık parası olarak bir elek altın vermiş. Heci bu altın ve paraların çoğunu, Ankara’dan Konya ve çevre illere giden devlet posta ve konvoylarını soyarak elde etmiş.

MUSTAFA KEMAL’E SUİKAST

Mustafa Kemal, 17 Ağustos 1922’de Ankara’dan arabayla Konya’ya hareket eder. Yolda Heci Buxurci’nin pususuna düşer. Fakat mesafe çok uzak olduğundan kurşunlar Atatürk’e isabet etmez. Mustafa Kemal’in yolculuğu belli bir süre Tuz Gölü kıyılarını takip eder. 19 Ağustos’ta Konya’ya varır. Komşu iki il arasındaki yolculuğun 48 saat sürmesi dikkat çekicidir. Bugünlerde Yunan ordusuna karşı Büyük Taarruz harekatı yapılacaktır. Atatürk’ün bu seyahati gizli tutulmaktadır.

Ankara üniversitesi Dil Tarih Coğrafyaf Fakültesi Tarih Anabilim Dalı ile Erciyes Üniversitesi Tarih Bölümü’nün Mustafa Kemal’e düzenlenen suikastlar üzerine hazırlamış olduğu doktora tezlerinde de bu olaydan bahsedilir. Omeran Köyü’nden Memedê Mıstefa da bu suikastı yazar Şoreş Reşi’ye şöyle anlatır:

“Mustafa Kemal ve 16 kişiden oluşan grubu yolda Buxurci’nin pususuna girerler. Heci ateş ediyor. Ama mesafe uzak olduğundan mermiler isabet etmez. Atatürk’ün Heci’yi tanıdığı biliniyor. Bu olaydan sonra Heci’ye, ‘böyle işleri halledemezsin. Gel mebus ol. Ve haklarınızı savunun’ diye bir teklif gönderir. Ama buna rağmen Heci yakalandıktan sonra da ölüm emrini veren Atatürk oluyor.”

ÇERKEZ ETHEM İLE İLİŞKİSİ

Bu suikastla birlikte Heci Buxurci’nin Çerkez Ethem ile ilişkisi olduğu savı oluşur. Çerkez Ethem ile Heci’nin ilişkisinin ne düzeyde olduğu bilinmiyor. Ama halkın anlatılarına bakılırsa, ikilinin arası sonradan bozulmuş. Anlaşılan Çerkez Ethem, Heci’yi emri altına almak ister. Heci bunu kabul etmez. İddiaya göre Heci, Çerkez Ethem’in kalpağını bir kurşunla havaya uçurur. İkili karşılıklı çekilirler. Arkadaşlıkları da burada biter.

ÇERKEZ KIZI

Heci, suikasten sonra takip edilir. Nitekim 1929 yılında Kırşehir dolaylarında jandarma kuvvetleriyle büyük bir çatışmaya girerler. İdare Mecmuası’nın 1933 yılı sayısına göre, bu çatışmada Kürt Osman ve Katil İlyas adlı iki kişi başta olmak üzere, Heci’ye bağlı kuvvetlerin çoğu öldürülür. 1930 yılında Çiçek Dağı’nda kıstırılan Heci’nin, çemberi yararken Nedim adında bir arkadaşını ve birkaç adamını kaybettiğini yine söz konusu İdare Mecmuası’ndan öğreniyoruz. Heci bu çatışmalardan sonra Yozgat tarafına geçer. Yozgat’ın Akdağmadeni kazasına bağlı bir köyden Makine adlı Çerkez bir kız kaçırır. Hacı Bilal Koç, Kemal Buhurcu ve Heci Bilal Dinç bu olayı şöyle anlatıyorlar:

“Yol boyunca kızın kardeşleri ve askerler Heci’nin peşine düşerler. Heci attığını vuran bir nişancıdır. Peşindekileri uyarır. Kızın kardeşleriyle anlaşır. Kızın kardeşleri de askerleri vazgeçirip, geri dönerler. Kızı alıp kendi köyüne, Omera’ya, ailesinin yanına getirir. Heci bir gün aniden köye döner. Köyde Türkçe ve Çerkezce bilen olmadığı için kadınla kimse anlaşamıyormuş. Kardeşleri ve akrabaları şikâyette bulunurlar Heci’ye, ‘Nedir bu getirdiğin kadın, ne biz onu anlıyoruz ne de o bizi. Biz evlen dediysek git dilsiz bir Çerkez ile evlen demedik. İnsan gibi bir Kurmanc kadın getirseydin, biz de bir iş yapmış diyeydik’ diye tepki gösterirler.

Heci’nin bu karşı çıkmadan sonra mı yoksa idam edildikten sonra mı kadının Akdağmadeni’ndeki köyüne döndüğü bilinmiyor. Heci’nin bu kadından Nail adında bir oğlu dünyaya geliyor. Nail 2005 yılında vefat etti. Hatta bizim köyden evlenmek istedi fakat kimse kız vermedi. Yaşadığı müddetçe akrabalarından vazgeçmedi. Heci Buxurci‘nin torunları bugün Yozgat’ın Akdağmadeni ilçesinde yaşıyorlar. Omera Köyü ile bir bağları kalmamış.”

KÜRDÜ KÜRDE KARŞI KULLANMA

Suikastten sonra devlet Heci’yi her yerde arar anacak bulamaz. Eli Beg ve diğer beyler Ankara’ya çağrılır, “Ya Heci’yi ele verirsiniz, ya da Konya’da ve Ankara’da ne kadar Kürt köyü varsa yakarız. Sizleri de çoluk çocuk başka yerlere süreriz. Yolda da hepinizi öldürürüz” diye tehdit edilirler. Bu tehdidi Eli Beg’in kızı Zeydo da dile getiriyor. Kaynak yayınlarından 1993 yılında basılan “Genelkurmay Belgelerinde Kürt İsyanları 3” adlı belgelerde de bu tehdit hususu açıkça yazılıyor; “Köylerde eşkıya aranırken, köyün öne gelenlerini rehin almak ve ‘köyü yakarız’ sözü fazlasıyla etkili olur.”

İDAM EDİLMEYECEKTİ

Heci, toplumsal baskı üzerine teslim olmaya karar verir. Yıl 1933‘tür. Heci Buxurci artık 40 yaşındadır. Yalnız Heci teslim olmadan önce, Ankara yönetiminin idam edilmeyeceğine dair garanti verdiği anlaşılıyor. Heci yaklaşık iki ay zindanda kalır. Yöredeki genel kabule göre, Ankara, Heci’yi idam etmeyecekti. Heci Bilal Dinç bunu şöyle anlatıyor:

“Heci zindandayken kardeşi ziyaretine gider. Heci, ona idam edilmeyeceğini anlatıyor. Kardeşi Omera’ya gelip herkese anlatıyor. Bunu duyan yörenin beyleri kendi aralarında imza topluyorlar. Yöredeki Kürtlere göre bu imzalar, Heci’nin idam edilmesi için Ankara’ya gönderildi. Çünkü Beyler ve ağalar Heci’den kurtulmak istiyorlardı. İmzalar iddiaya göre Ankara nezdinde etkili olur. Heci’yi bir sabah Ankara’nın Saman pazarında idam ederler. Yanındaki askerlere son sözü, ‘Bilmiyordum. Bilseydim sizlere fazlasıyla zarar verirdim’ oluyor. Heci’nin cenazesi 3 gün boyunca Saman pazarında asılı durur. O günlerde Saman pazarında onlarca Konya Kürdü işçi olarak çalışmaktadır. Bu Kürtlerden biri de Omeralı Henifi Kibar’dır. Henifi Kibar, elindeki küreğe yaslanarak, asılı duran Heci’nin o heybetli cüssesine bakar. Gözlerinden yaşlar akar ama nafile, çünkü Orta Anadolu Kürtlerinin son isyancısı da artık ölmüştür.”

GERİYE KALAN AĞITLAR

Heci’den geriye Kürtçe ezgiler, çaldığı kavalı ve tütün tabakası kalmış. Bunları da köyüne, ailesine göndermişler. Heci’ye ağıtlar yakılır. Bu ağıtlar Konya Kürt köylerinde dilden dile dolaşarak stranlaşır. Heci’nin idam edilmesi bir stranda şöyle dile gelir:

Kürtçe

Hecî efendî miro ku we çing bihîsto

Ha qurbana kosteka seetê le pîsto

Cinganeki gemarî bi çar pera

Le ser qefesa gewr rûnişto

Ha bû ha bû Hecî efendî ha bû

Kêndira Mistefayî Kêmêl li dar babû

Axtê ku Hecî efendî vi dar xistin

Perçema reş le henîya gewr ta bi ta bû

Türkçe

Heci efendi, beyim ne duydun, istedin

Saatinin kösteğine kurban olduğum

Ak gerdanının üzerine oturmuştu

Böyle oldu Heci Efendi böyle oldu)

Mustafa Kemal’in ipi darağacında sallandı

Heci Efendi’yi astıklarında

Siyah perçemleri ak alnında tel tel oldu

Diğer bir ağıtta ise Heci’ye kızgınlık vardır. “Heco” ve “Kekê min” sözlerine bakılırsa, bu ağıtın kardeşleri tarafından dillendirildiği anlaşılıyor:

Kürtçe

Here Heco tu neyî nasî

Tu yî serqotî bi ningê xasî

Ji qeza Qonyê bi derê

Welle tu ji gîyê xelasî

Riz e riz e Heco riz e

Berfek li kekî min barî qerarsiz e

Î ku kekî min nasneke

Didan zêrinî xwedanê hespî yaxiz e

Çima çima keko çima

Eza li ber kekî xwe dînim mest û şima

Kekî min li ber mirinê ye

Arekî xwe dada bi qayma

Cahîl cahîl Heco cahîl

Terebluskê bi nava xwe de reş û daîl

Elegçîkî bi çar pera

Ji kekî min re bû ezraîl

Türkçe

Sen alnı ve eli açıksın

Konya kazasından çık, git

Vallahi beladan kurtulursun

Kızma Heco kızma

(ekomun üzerine bir kar yağdı ki kararsızdır

Kekomu tanımayan varsa, söyleyeyim

Altın dişlidir ve yağız atın sahibidir

Niye keko niye

Kekomun önüne mum ışık getireyim

Kekom ölmek üzeredir

Kendini yaktı, mahv etti

Sen evine ateş düşürdün

Dört paralık bir elekçi, cellât

Kekoma Azrail oldu

Git Heco git ki tanınmayasın





 (MEZARLIK) (29-08-2011)











Kasabamızda Afrika ülkeleri için doplanan paraların miktarı; 3 Bin TL..
  ikinci bir yardım taleb edilmiş yeter degilmi?
kasabamızin artık kendı için de büyümesinin zamanı gelmedimi? .Onca ögrencimiz ünv. okuyor  ve bu yıl 15-20 kişi eklendi okuyan öğrencilere bir fon açılıp yılın belılrlı zamanlarında burs olarak yardım edilemez mi?   
 
İlk okul ve lise ögrencilerinin bir çok sorunu var.Bunlar giderilemezmi.
 Etimiz ne budumuz ne kendi içimizde büyüyelim gelişelim.
       NE DERSİNİZ.......???


YA EN BAŞA YA EN SONA...
Vaziyet kötü ...
Sözerime keşke Kürt sorununda bir sona vardık ,artık bitti diye bilsem Ülke geleceğinden kaygım var! Hiç barış ve çözüm kokusu alamıyorum.. Durum gösteriyorki sorunun çözümü yerine gitdikce kördüğüm oluyor hiç kimsenin çözemedigi bir denklem olmaya doğru yol olan bu sorunun bu gunlerde bize ya bir son yada en başına götürecek gibi gözüküyor.en baştan kastım 90'lı yıllar yani en kötü zamanlar.

Her iki taraf  için ölenler öldükleriyle kalıyor yası sadece ailelerr tutuyor .. İki taraftan da barışı istemeyenler var bu aşikâr.Ne açıdır ki Sorunun çözümü için yapılmaması gereken , ilk tercih edilen oluyor.ilk firsata silahla konusturuluyor. Hükümet barış için muhatap bulamazken, savaş için muhatabın hep hazır olması ne sacma şey ne sinir bozucu... Sanal medyadayı dikatli takip ediyorum haberlerin alt kısmındaki yorumları bizzat okuyorum. Durum vahim.. gençler ,yaslarının durumu vesilesiyle kalıplasmıs sözler kulanıyor.asın,kesin,vurun... yetişkinlerin ise iyi yetişmediklerini görüyorum.onlarda 'yeter hepsini gebertin' ile basliyor söze fark yok gecmiş gelecek savasa hazır.. hazır ama obur tarafın eli armut toplmaz ki haberleri varmi? Gelecek hafta bası Bayram ama pek sevınecegımı sanmıyorum çünkü her bayram olduğu gibi bu bayram da büyük bir ihtimalle(keske olmasa) haber kanalalrının ve gazetelerin mansetleri 'BAYRAM EVİNE ATEŞ DÜŞTÜ' olucak.Ki isteyecegim son şey bu olucak.insaaalh bu sözlerim boşa çıkar çünkü başa dönmek istemiyoruz.Artık bir son görmek istiyoruz.Savaş ekmegine yağ sürmek isteyenler bunu yapacaklardır.. Çözüm kimdemi ? Klasik olucak ama MECLİSTE. ilk önce kırmızı çizgler belirlenmeli , hükümet şeffa folmalı, istekli olmalı,baş koydugu yolu sonuna kadar götürmeli bir yandan yapıcı olup bir yandan yıkıcı olmamamlı tavrını barıştan yana oldgunu göstermeli.. PKK'de isteklerini ilk ve son kez belirlenmeli ne yi ve nasıl istedikklerini iyi açıklamalıi.Sorunun tartısıla bilmesi için gerekli. haber kanalarının verdıgı haberlerle istekler belirtilmez..Temsilci belirlenmeli ve bu temsilciler tek muhatap olmalı.. iki tarafta Kırmızı çizgilerini belirlendikten sonra kimin ne niyeti var ortaya çıkacaktır..
yazan: Muhammet Cumhur Yıldırım...
 (2011/agustos)

KARACADAGlilar SOMALIYE yardimda bulundumu?

KARACADAG belediyesi bunun icin bir giriisimde bulundumu?

CAMILERde toplanan paralar yerine ulasa biliyormu ?

MERHAMET bugun bizim elimizde .!!!!

AFRIKAYA hepinizin elimizden fazlasini yapma dilegiyle .....

 
 
 
 
 
.KASABAMIZ BELEDİYESİ VE KARACADAG DERNEGININ ORTAKlasa  GERCEKLESTIRDIRGI  KASABA MEZARLIGININ (kabristan)TEMIZLENMESI VE DUZENLENMESİ PROJESI GERCEKLESTİRİLİYOR.BAYRAM GÜNÜNE KADAR YETİŞTİRİLMESİ PLANLANILIYOR...

............................................................................................................
 






 
   
Bu web sitesi ücretsiz olarak Bedava-Sitem.com ile oluşturulmuştur. Siz de kendi web sitenizi kurmak ister misiniz?
Ücretsiz kaydol